250 μίλια βόρεια του Αρκτικού Κύκλου βρίσκεται το Νόριλισκ Μια πόλη χτισμένη στη δυστυχία και το αίμα με θερμοκρασίες πολικές και πολύ σκοτάδι. Η θερμοκρασία φθάνει τους -55 βαθμούς Κελσίου! Οσο εξωπραγματικό και αν ακούγεται η θερμοκρασία στο Νόριλισκ φθάνει ακόμη και τους -55 βαθμούς Κελσίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση θερμοκρασία στην εν λόγω ρωσική πόλη είναι -10 βαθμούς Κελσίου, ενώ η πόλη, η οποία σημειωτέον είναι η βορειότερη στον κόσμο, είναι καλυμμένη με χιόνι οκτώ με εννιά μήνες το χρόνο. Δύο μήνες το χρόνο βουτηγμένη στο απόλυτο σκοτάδι.
Εκτός από τις πολικές θερμοκρασίες οι κάτοικοι του Νόριλισκ έρχονται αντιμέτωποι και με την πολική νύχτα η οποία διαρκεί περίπου δυο μήνες. Δύο μήνες διαβίωσης σχεδόν στο απόλυτο σκοτάδι!
Το Νόριλισκκ άρχισε να κατοικείται για πρώτη φορά το 1900, όταν και διαπιστώθηκε ότι κάτω από τα στρώματα πάγου κρύβεται ένας... θησαυρός! Πλούσια κοιτάσματα ορυκτών νικελίου, χαλκού και παλλαδίου.
Το 1935 η Σοβιετική Ενωση ίδρυσε ουσιαστικά την πόλη, η οποία έγινε κέντρο του Στρατοπέδου
Διορθωτικής Εργασίας Norillag, ενός από τα γκουλάγκ της Σιβηρίας, μεταφέροντας εκεί πάνω από 500.000 κρατούμενους οι οποίοι δούλευαν στα ορυχεία.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης η πόλη γνώρισε μια ιδιαίτερη ακμή και σήμερα είναι η πρώτη δύναμη στην παραγωγή νικελίου και παλλαδίου. Οι εξορύξεις αυτές αντιστοιχούν στο 2% του ΑΕΠ της Ρωσίας.
Στο Νόριλισκ σήμερα ζουν 170.000 Ρώσοι οι οποίοι παρά τις αντίξοες, όπως φαντάζουν σε όλους εμάς τους υπολοίπους, συνθήκες, προσπαθούν να ζουν μια φυσιολογική ζωή.
Κάνουν... ηλιοθεραπεία, πικ νικ, αθλούνται και κάνουν ότι και εμείς στον υπόλοιπο κόσμο αλλά σε κλειστούς χώρους. Τα εμπορικά κέντρα, οι χώροι άθλησης και γενικά οποιοσδήποτε άλλος χώρος κοινωνικής συνάθροισης είναι απλά... κλειστοί, λόγω ψύχους. Δηλαδή τις δραστηριότητες που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο τις κάνουμε στην ύπαιθρο, όπως για παράδειγμα ποδηλαδία και τρέξιμο, στο Νόριλισκ τις κάνουν σε εσωτερικούς χώρους.
Την περίοδο του βαρύ χειμώνα τα παιδιά μένουν μονίμως μέσα, ενώ για όσους είναι αναγκαστικό να βγαίνουν έξω, όπως για παράδειγμα τους εργαζομένους, ένα κομβόι λεωφορείων που κάνει το γύρο της πόλης τρεις φορές την ημέρα, αναλαμβάνει τη μετακίνησή τους.
Για τους ανθρακωρύχους του Νόριλισκ προβλέπονται διακοπές 90 ημέρες το χρόνο και συνταξιοδότηση στα 45 ως αντάλλαγμα για τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας.
Και αν αυτά μοιάζουν θετικά θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψη ότι το προσδόκιμο ζωής στο Νόριλισκ
είναι κατά 10 χρόνια μικρότερο από ότι στις υπόλοιπες περιοχέ της Ρωσίας και ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου δύο φορές υψηλότερος. Την ίδια ώρα οι ασθένειες που σχετίζονται με το αναπνευστικό... θερίζουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ποιότητα του αέρα στο Νόριλισκ είναι υπεύθυνη για το 37% της παιδικής θνησιμότητας και για το 21,6% των θανάτων ενηλίκων.
Πέρα από τη μόλυνση οι πολικές ημέρες και νύχτες επιδρούν αρνητικά στο ανθρώπινο σώμα που αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε αυτές τις ακραίες πολικές συνθήκες. Το σκοτάδι μειώνει την απελευθέρωση της ορμόνης μελατονίνης, η οποία ρυθμίσει πολλές λειτουργίες του σώματος. Η έλλειψη αυτή προκαλεί προβλήματα ύπνου και του νευρικού συστήματος, μια συνεχή αίσθηση κόπωσης, ψυχολογική δυσφορία, κατάθλιψη, πρόωρη γήρανση και αυξάνει τις πιθανότητες νόσησης από καρκίνο.
Το Νόριλισκκ άρχισε να κατοικείται για πρώτη φορά το 1900, όταν και διαπιστώθηκε ότι κάτω από τα στρώματα πάγου κρύβεται ένας... θησαυρός! Πλούσια κοιτάσματα ορυκτών νικελίου, χαλκού και παλλαδίου.
Το 1935 η Σοβιετική Ενωση ίδρυσε ουσιαστικά την πόλη, η οποία έγινε κέντρο του Στρατοπέδου
Διορθωτικής Εργασίας Norillag, ενός από τα γκουλάγκ της Σιβηρίας, μεταφέροντας εκεί πάνω από 500.000 κρατούμενους οι οποίοι δούλευαν στα ορυχεία.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης η πόλη γνώρισε μια ιδιαίτερη ακμή και σήμερα είναι η πρώτη δύναμη στην παραγωγή νικελίου και παλλαδίου. Οι εξορύξεις αυτές αντιστοιχούν στο 2% του ΑΕΠ της Ρωσίας.
Στο Νόριλισκ σήμερα ζουν 170.000 Ρώσοι οι οποίοι παρά τις αντίξοες, όπως φαντάζουν σε όλους εμάς τους υπολοίπους, συνθήκες, προσπαθούν να ζουν μια φυσιολογική ζωή.
Κάνουν... ηλιοθεραπεία, πικ νικ, αθλούνται και κάνουν ότι και εμείς στον υπόλοιπο κόσμο αλλά σε κλειστούς χώρους. Τα εμπορικά κέντρα, οι χώροι άθλησης και γενικά οποιοσδήποτε άλλος χώρος κοινωνικής συνάθροισης είναι απλά... κλειστοί, λόγω ψύχους. Δηλαδή τις δραστηριότητες που σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο τις κάνουμε στην ύπαιθρο, όπως για παράδειγμα ποδηλαδία και τρέξιμο, στο Νόριλισκ τις κάνουν σε εσωτερικούς χώρους.
Την περίοδο του βαρύ χειμώνα τα παιδιά μένουν μονίμως μέσα, ενώ για όσους είναι αναγκαστικό να βγαίνουν έξω, όπως για παράδειγμα τους εργαζομένους, ένα κομβόι λεωφορείων που κάνει το γύρο της πόλης τρεις φορές την ημέρα, αναλαμβάνει τη μετακίνησή τους.
Για τους ανθρακωρύχους του Νόριλισκ προβλέπονται διακοπές 90 ημέρες το χρόνο και συνταξιοδότηση στα 45 ως αντάλλαγμα για τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας.
Και αν αυτά μοιάζουν θετικά θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψη ότι το προσδόκιμο ζωής στο Νόριλισκ
είναι κατά 10 χρόνια μικρότερο από ότι στις υπόλοιπες περιοχέ της Ρωσίας και ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου δύο φορές υψηλότερος. Την ίδια ώρα οι ασθένειες που σχετίζονται με το αναπνευστικό... θερίζουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ποιότητα του αέρα στο Νόριλισκ είναι υπεύθυνη για το 37% της παιδικής θνησιμότητας και για το 21,6% των θανάτων ενηλίκων.
Πέρα από τη μόλυνση οι πολικές ημέρες και νύχτες επιδρούν αρνητικά στο ανθρώπινο σώμα που αγωνίζεται να προσαρμοστεί σε αυτές τις ακραίες πολικές συνθήκες. Το σκοτάδι μειώνει την απελευθέρωση της ορμόνης μελατονίνης, η οποία ρυθμίσει πολλές λειτουργίες του σώματος. Η έλλειψη αυτή προκαλεί προβλήματα ύπνου και του νευρικού συστήματος, μια συνεχή αίσθηση κόπωσης, ψυχολογική δυσφορία, κατάθλιψη, πρόωρη γήρανση και αυξάνει τις πιθανότητες νόσησης από καρκίνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου