Οι αλιείς πετούν εκατομμύρια «άχρηστα» ψάρια πίσω στη θάλασσα, ενώ τα αποθέματα λιγοστεύουν

Αυτό κι αν είναι σπατάλη. Κάθε χρόνο, σχεδόν δέκα εκατομμύρια τόνοι ψαριών ή το 10% περίπου των αλιευμάτων διεθνώς, πετιούνται πίσω στη θάλασσα, ενώ τα περισσότερα θα μπορούσαν κάλλιστα να καταναλωθούν.

Σύμφωνα με διεθνή έρευνα, κάθε χρόνο οι αλιευτικοί στόλοι σε όλο τον κόσμο πετούν πίσω στη θάλασσα αρκετά ψάρια για να γεμίσουν 4.500 πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων.
Οι αιτίες που προβάλλουν οι αλιείς είναι ότι ένα μέρος των αλιευμάτων έχει καταστραφεί κατά τη διαδικασία της αλίευσης τους και έτσι δεν μπορεί να πουληθεί στο εμπόριο. Κάποια ψάρια κρίνονται υπερβολικά πολύ μικρά εκτός εποχής, ενώ άλλα πιάνονται κατά λάθος.
Ακόμη, τα μεγάλα αλιευτικά σκάφη συχνά συνεχίζουν να ψαρεύουν ακόμη και όταν έχουν πιάσει τα ψάρια που μπορούν να πουλήσουν. Η ελπίδα τους είναι ότι θα ψαρέψουν ακόμη μεγαλύτερα ψάρια, οπότε θα ρίξουν πίσω στο νερό τα μικρότερα.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Βρετανικής Κολομβίας και της Δυτικής Αυστραλίας, καθώς και της πρωτοβουλίας Sea Around Us παρουσιάζουν τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Fish & Fisheries.
Τα περισσότερα ψάρια πετιούνται στον Ειρηνικό ωκεανό (σχεδόν πέντε εκατ. τόνοι ετησίως), στον Ατλαντικό (περίπου 3 εκατομμύρια τόνοι) και στον Ινδικό ωκεανό (ένα εκατ. τόνοι). Μικρότερο είναι το πρόβλημα στη Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα, όπου κάθε χρόνο πετιούνται 200.000 έως 500.000 τόνοι.
Σύμφωνα με τη μελέτη, στη δεκαετία του 1950 

περίπου πέντε εκατομμύρια τόνοι ψαριών απορρίπτονταν κάθε χρόνο στη θάλασσα, ενώ στη δεκαετία του 1980 η ποσότητα αυτή εκτινάχθηκε στα 18 εκατομμύρια τόνους ετησίως. Κατά την τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί στους 10 εκατ. τόνους περίπου, αλλά παραμένει απαράδεκτα υψηλή.
Στο μεταξύ, οι θάλασσες ξεμένουν από ψάρια, καθώς η ποσότητα των αλιευμάτων μειώνεται με ρυθμό 1,2 εκατ. τόνων ψαριών το χρόνο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990.