Ομόφωνα απονεμήθηκε το Βραβείο Έκτρωμα 2015 στο κτίριο «20 Fenchurch Street», που οι Λονδρέζοι του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι Walkie Talkie.
Το βραβείο δίνεται κάθε χρόνο από το περιοδικό Business Design και η επιτροπή ανακοίνωσε (2/9) ότi παρά τις πολλές και ενδιαφέρουσες υποψηφιότητες, απονέμεται φέτος, στο δημιούργημα του Ουρουγουανού αρχιτέκτονα Rafael Viñoly Beceiro.
Οι αντιδράσεις στην αρχιτεκτονική έμπνευση του εγκατεστημένου στη Νέα Υόρκη Ουρουγουανού ξεκίνησαν το 2006, όταν αποκαλύφθηκαν τα πρώτα σχέδια. Τόσο η τότε αρμόδια υπουργός Ruth Kelly, όσο και η Unesco αλλά και η English Heritage εξέφρασαν τις πρώτες αντιρρήσεις.
Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής, άρχισαν τα προβλήματα. Το 2013, κέρδισε το προσωνύμιο Walkie Scorchie, καθώς η γυάλινη κοίλη επιφάνειά του, που κοιτάει προς νότο, συγκεντρώνει ενίοτε τις ακτίνες του ήλιου και λιώνει τα εξαρτήματα παρκαρισμένων αυτοκινήτων εκεί κοντά.
Επίσης, λόγω της κοίλης νότιας επιφάνειάς του, δημιουργούνται ενίοτε ξαφνικά, έντονα, καθοδικά κύματα ανέμου που ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο, ανυποψίαστους περαστικούς.
Έντονες αποδοκιμασίες προκάλεσε επίσης, ο κήπος των τριών τελευταίων ορόφων του Walkie Talkie. Αρχικά παρουσιάστηκε ως το ατού του κτιρίου, η απαραίτητη πινελιά «πράσινου», «περιβαλλοντικής ευαισθησίας». Θα ήταν ένας κάθετος κήπος, με φτέρες και δέντρα, ελεύθερα προσβάσιμος σε Λονδρέζους και επισκέπτες, με λίγα λόγια, «δημόσιος χώρος».
.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια συλλογή πανάκριβων ρεστοράν και μπαρ, με περιορισμένο δημόσιο χώρο, ανάμεσα.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η City of London Corporation ανακοίνωσε ότι θα παραγγείλει μια μεγάλης έκτασης αναθεώρηση του χώρου, ώστε να είναι πιο κοντά στην εκδοχή την οποία τελικά, ενέκριναν. Ακόμη κι αν, τίποτα δεν φαίνεται ικανό να περισώσει τη φήμη του «20 Fenchurch Street». Μάλλον θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές ως μια αρμαθιά παρατσούκλια.
Οι αντιδράσεις στην αρχιτεκτονική έμπνευση του εγκατεστημένου στη Νέα Υόρκη Ουρουγουανού ξεκίνησαν το 2006, όταν αποκαλύφθηκαν τα πρώτα σχέδια. Τόσο η τότε αρμόδια υπουργός Ruth Kelly, όσο και η Unesco αλλά και η English Heritage εξέφρασαν τις πρώτες αντιρρήσεις.
Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής, άρχισαν τα προβλήματα. Το 2013, κέρδισε το προσωνύμιο Walkie Scorchie, καθώς η γυάλινη κοίλη επιφάνειά του, που κοιτάει προς νότο, συγκεντρώνει ενίοτε τις ακτίνες του ήλιου και λιώνει τα εξαρτήματα παρκαρισμένων αυτοκινήτων εκεί κοντά.
Επίσης, λόγω της κοίλης νότιας επιφάνειάς του, δημιουργούνται ενίοτε ξαφνικά, έντονα, καθοδικά κύματα ανέμου που ξαπλώνουν στο πεζοδρόμιο, ανυποψίαστους περαστικούς.
Έντονες αποδοκιμασίες προκάλεσε επίσης, ο κήπος των τριών τελευταίων ορόφων του Walkie Talkie. Αρχικά παρουσιάστηκε ως το ατού του κτιρίου, η απαραίτητη πινελιά «πράσινου», «περιβαλλοντικής ευαισθησίας». Θα ήταν ένας κάθετος κήπος, με φτέρες και δέντρα, ελεύθερα προσβάσιμος σε Λονδρέζους και επισκέπτες, με λίγα λόγια, «δημόσιος χώρος».
.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια συλλογή πανάκριβων ρεστοράν και μπαρ, με περιορισμένο δημόσιο χώρο, ανάμεσα.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η City of London Corporation ανακοίνωσε ότι θα παραγγείλει μια μεγάλης έκτασης αναθεώρηση του χώρου, ώστε να είναι πιο κοντά στην εκδοχή την οποία τελικά, ενέκριναν. Ακόμη κι αν, τίποτα δεν φαίνεται ικανό να περισώσει τη φήμη του «20 Fenchurch Street». Μάλλον θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές ως μια αρμαθιά παρατσούκλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου