Το σπίτι των σέρφερ στην ακτή Punta de Lobos της Χιλής

Τα κύματα στην ακτή Punta de Lobos (σημαίνει μέρος των λύκων) της Χιλής φτάνουν συχνά τα 2 με 3 μέτρα σε ύψος. Γι’ αυτό και αποτελεί έναν παγκοσμίως γνωστό και αγαπητό προορισμό για τους σέρφερ. Με θέα στα ιδανικά κύματα, λοιπόν, και στην πλαγιά ενός λόφου, το γραφείο PAARQ Architects δημιούργησε μια εξοχική ξύλινη κατοικία έκτασης 105 τ.μ., «ένα καταφύγιο για τον σέρφερ», όπως λέει ο αρχιτέκτονας Patricio Araya Rodriquez.
Πρώτο μέλημα ήταν το κτίριο να σέβεται απολύτως και να εντάσσεται αρμονικά στο περιβάλλον που είναι κατάφυτο από κυπαρίσσια και ευκάλυπτους. Βασικό υλικό της κατασκευής είναι το ξύλο, ενώ το σύστημα αεριζόμενης πρόσοψης, στηριγμένο σε οριζόντια ξύλινα πανέλλα, χαρίζει καλή μόνωση αλλά και ιδιαίτερη αισθητική. Χαρακτηριστικά είναι, επίσης, τα μεγάλα ανοίγματα που αφήνουν το φως και τον ήλιο να μπαίνει στο χώρο, και αντίστροφα το μάτι να ταξιδεύει ως τη θάλασσα και τα κύματα. Το όλο κτίριο πατάει σε ξύλινα δοκάρια – για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του επικλινούς εδάφους.

Ουσιαστικά, το οικοδόμημα αποτελείται από δύο τμήματα: το ένα, το «δημόσιο» με τους κοινόχρηστους χώρους, είναι ανοιχτό, σε ύψος δύο ορόφων και το δεύτερο, το «ιδιωτικό», στον επάνω όροφο, περιλαμβάνει τους χώρους του ύπνου - το κυρίως υπνοδωμάτιο αλλά και τις κουκέτες και τα μπάνια.
Το «δημόσιο» κομμάτι περιλαμβάνει το living room, την τραπεζαρία, την κουζίνα και ένα μπάνιο που είναι προσβάσιμο και από έξω για να εξυπηρετεί τον σέρφερ -ιδιοκτήτη ή καλεσμένο- μετά τη θάλασσα. Το δε living room μοιάζει να είναι ιδανικό μέρος για να μαζεύεται η σερφοπαρέα μετά το άθλημα, να συζητά τις επιδόσεις και να σχεδιάζει τα επόμενα βήματα...
Τα δυο τμήματα επικοινωνούν μεταξύ τους με μια ξύλινη -τι άλλο θα μπορούσε να είναι;- σκάλα, ενώ ξύλινες απλές βεράντες πλαισιώνουν την εξοχική κατοικία.