Αυτή είναι η αλήθεια για τις τράπεζες. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την κρύβει και να κρύβεται.

Ας δούμε τα πραγματικά δεδομένα. Τα πραγματικά δεδομένα είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν στα ταμεία τους, στη διάθεσή τους 3,5 δισ. ευρώ περίπου, ήτοι περίπου 1,5 δισ. ευρώ με μορφή ρευστού χρήματος και περίπου άλλα 2 δισ. ευρώ σε λογιστική μορφή. Αυτά είναι όλα τα λεφτά που διαθέτουν.
Μέχρι πότε φτάνουν αυτά τα λεφτά; Εφόσον οι αναλήψεις γίνονται μόνο μέσω των ΑΤΜs, οι τραπεζίτες υπολογίζουν ότι τα λεφτά θα τελειώσουν περί τα τέλη της εβδομάδας. Τότε θα στεγνώσουν όλες οι τράπεζες.
Και μετά, τι θα γίνει; Υπάρχουν δύο ενδεχόμενες εξελίξεις, δύο πραγματικά σενάρια.
Το ένα είναι το πολύ κακό σενάριο:
Σύμφωνα με αυτό, αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους μας ώστε να μας δοθεί η δυνατότητα να βρεθούμε σε πρόγραμμα μετά την Τρίτη, από την Τετάρτη 1.7. 2015, ώστε να επιτραπεί στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δώσει στις ελληνικές τράπεζες  επιπλέον ρευστότητα, τότε την ερχόμενη εβδομάδα (πιθανόν από την προσεχή Δευτέρα) οι τράπεζες δεν θα έχουν καθόλου λεφτά, θα έχουν μείνει στεγνές από ρευστότητα. Δεν θα μπορούν να δώσουν ούτε 60 ούτε 50 ούτε 10 ευρώ. Διότι, απλά, δεν θα έχουν.

Σε αυτήν την περίπτωση, οι ελληνικές τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές όχι μόνο επί πέντε εργάσιμες ημέρες, μέχρι την επόμενη Τρίτη, αλλά επ’ αόριστο. Με δυο λόγια, οι ελληνικές τράπεζες δεν θα ανοίξουν. Και όσα δραματικά συμβαίνουν αυτές τις ημέρες θα αποδειχτούν μόνο το πρελούδιο σε μια εξαιρετικά περισσότερο επώδυνη περιπέτεια, με βαθύτερη ύφεση και όσα τη συνοδεύσουν σε επίπεδο δημοκρατικών θεσμών και άλλων περιπετειών.

Το άλλο είναι το λιγότερο κακό, αλλά πολύ δύσκολο,  σενάριο:
Ας υποτεθεί ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα είναι ένα ισχυρό «ναι» στην παραμονή της χώρας στην Ευρώπη κι έτσι θα αναγεννηθεί ένα θετικό κλίμα, που θα διευκολύνει την επανέναρξη των  διαπραγματεύσεων. Το πρόβλημα θα φύγει από το τραπέζι; Δυστυχώς, όχι.
Θα συνεχίσει να υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας και μάλιστα αυτό το πρόβλημα θα καθίσταται πιο πιεστικό τις επόμενες μέρες, μέχρι το τελευταίο 10ήμερα του Ιουλίου. Και θα γίνεται πιο πιεστικό μετά τη μεθεπόμενη Τρίτη (κι αν ανοίξουν οι τράπεζες…) ακόμα και στη περίπτωση της καλής εξέλιξης των σχέσεων με τους εταίρους μας, διότι η ζημιά που ήδη έχει γίνει δεν διορθώνεται ούτε εύκολα ούτε γρήγορα, με το πάτημα ενός κουμπιού. Θα πάρει χρόνο.
Βέβαια, σε αυτή την περίπτωση, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, θα υπάρχει η δυνατότητα αποκατάστασης της ζημιάς. Ενώ στη πρώτη περίπτωση, της μη συμφωνίας, το στέγνωμα των τραπεζών από ρευστό, θα το διαδεχθεί η διάλυση του τραπεζικού συστήματος. Το λουκέτο σε κάποια τράπεζα, θα είναι θέμα λίγων ημερών. Αυτή είναι η αλήθεια. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την κρύβει και να κρύβεται.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗΣ