Αίσθηση προκάλεσε πριν από λίγες εβδομάδες η ανακοίνωση ερευνητών της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ σύμφωνα με την οποία οι υπόνομοι αποτελούν μια αναξιοποίητη ως σήμερα πηγή μετάλλων όπως ο χρυσός, η πλατίνα, ο άργυρος, ο χαλκός, το παλλάδιο, το βανάδιο και άλλα σπάνια μέταλλα που χρησιμοποιούνται σε υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Οι ερευνητές επί οκτώ χρόνια πραγματοποίησαν δειγματοληπτικές έρευνες σε μονάδες βιολογικού καθαρισμού και έπειτα έκαναν ανάλυση των δειγμάτων με ηλεκτρονικά μικροσκόπια. Οπως ανέφεραν, τα επίπεδα των πολύτιμων μετάλλων είναι συγκρίσιμα με εκείνα που ανακαλύπτονται σε ορισμένα μεταλλεία. Ενδεικτικά, ένα κιλό αποβλήτων των υπονόμων περιέχει 0,4 μιλιγκράμ χρυσού, 28 μιλιγκράμ αργύρου, 638 μιλιγκράμ χαλκού και 49 μιλιγκράμ βαναδίου. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις άλλων ερευνητών του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, για τις ΗΠΑ τουλάχιστον, σε κάθε ένα εκατομμύριο κατοίκων αντιστοιχούν πολύτιμα μέταλλα αξίας ως 13 εκατομμυρίων δολαρίων που διατρέχουν τους υπονόμους κάθε χρόνο. Υπάρχουν όμως και άλλα... αναπάντεχα σημεία όπου μπορεί κάποιος να αναζητήσει χρυσό και πολύτιμα μέταλλα.
H πρόοδος στη θαλάσσια γεωλογία και στην υποβρύχια τεχνολογία καθιστά πλέον ρεαλιστικά τα σχέδια για εξόρυξη χρυσού και άλλων μετάλλων από βάθη μεγαλύτερα των δύο χιλιομέτρων. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μεταλλευτική βιομηχανία θα μπορέσει πολύ σύντομα να αρχίσει να δραστηριοποιείται στους ωκεανούς. «Πριν από 20 χρόνια οι περισσότερες μεταλλευτικές εταιρείες δεν ήθελαν καν να ακούσουν για αυτή την πιθανότητα. Πίστευαν ότι είναι υπερβολικά δύσκολο. Τώρα όμως πολλοί διαπιστώνουν ότι είναι πολύ ευκολότερο να κατεβείς δύο χιλιόμετρα νερού από το να κατεβείς δύο χιλιόμετρα βράχου» υποστηρίζει ο δρ Στίβεν Σκοτ, καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Ο μεγάλος πειρασμός για τη βιομηχανία είναι οι αποθέσεις πολυμεταλλικών σουλφιδίων στον ωκεάνιο πυθμένα. Το υλικό αυτό, πλούσιο σε χρυσό, άργυρο, χαλκό, μόλυβδο και ψευδάργυρο, παράγεται σε ηφαιστειακά ενεργές περιοχές από υδροθερμικά φρεάτια, γνωστές ως «καπνιστήρια». Τα φρεάτια αυτά δημιουργούνται σε σημεία όπου το θαλασσινό νερό διαπερνά τον πορώδη πυθμένα, θερμαίνεται και αναδύεται ξανά μέσα από σχισμές. Το κατάμαυρο νερό παρασύρει διαλυμένα μεταλλικά άλατα, τα οποία όταν έρθουν σε επαφή με ψυχρό νερό καθιζάνουν και σχηματίζουν δομές σαν καμινάδες. Με τον καιρό, οι πύργοι αυτοί καταρρέουν και το υλικό τους διασπείρεται. Οι δύο πρώτες εταιρείες υποθαλάσσιας εξόρυξης, η Nautilus Minerals και η Neptune Minerals, εξετάζουν το δυναμικό αποθέσεων σουλφιδίων σε διάφορες περιοχές του κόσμου.
H Nautilus, σε συνεργασία με άλλη εταιρεία εξόρυξης χρυσού, έχει εξασφαλίσει τα δικαιώματα για μια έκταση του βυθού στα εγχώρια ύδατα της Νέας Ζηλανδίας, έξω από το νησί Νορθ Αϊλαντ. Οι δύο εταιρείες έχουν πάρει άδεια για να εξερευνήσουν μια περιοχή 15 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων και ήδη έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία ξοδεύοντας 2,7 εκατομμύρια δολάρια, ενώ αναμένεται να ξοδέψουν τους επόμενους μήνες άλλα 4,3 εκατ. δολάρια για την ολοκλήρωση της έρευνας και της προετοιμασίας.
Αν όλα πάνε καλά, στη Νέα Ζηλανδία θα μπουν σε εφαρμογή τα σχέδια των χρυσοθήρων της θάλασσας που θέλουν να μετατρέψουν τους ωκεανούς σε απέραντο εργοτάξιο. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί 150 ενεργά υδροθερμικά φρεάτια ενώ έχουν εντοπιστεί άλλα 110 σημεία στους πυθμένες των ωκεανών στα οποία υπάρχουν ενδείξεις ότι έχουν δημιουργηθεί τέτοια φρεάτια. Καθώς, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι υποθαλάσσιες εργασίες εξόρυξης υπόσχονται μεγαλύτερη ευκολία και μικρότερο κόστος από την εξόρυξη στην επιφάνεια της Γης, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προβλέπουν ότι οι ωκεανοί θα μετατραπούν σύντομα σε ένα τεράστιο «εργοτάξιο ορυχείων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου