Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Αλήθεια, γιατί τέτοια μικροψυχία; Φερνάντο.

Ας ξεκινήσουμε από τα... βασικά: δεν είναι κακό -τουναντίον- ένας ποδοσφαιριστής να θέλει να γίνει ήρωας, μπροστάρης, πρωταγωνιστής.

Αυτήν την ποδοσφαιρική «τσογλανιά», λίγο-πολύ, την έχουν όλοι μέσα τους. Το ζήτημα είναι ο εκάστοτε προπονητής τους να την τιθασεύει και να την αξιοποιεί προς όφελος της ομάδας, και όχι της μονάδας.

Ένα το κρατούμενο, λοιπόν. Βγαίνει ο Φερνάντο Σάντος, μία μέρα μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής από την Κόστα Ρίκα και τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία να αγωνιστεί η Ελλάδα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, στα προημιτελικά του Μουντιάλ, και μιλάει -σε πορτογαλικά ΜΜΕ, σημειωτέον- για «παίκτες, που ήθελαν να γίνουν πρωταγωνιστές και να πετύχουν ένα ιστορικό γκολ, παρά να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της ομάδας». Δεν λέει ονόματα, όμως «φωτογραφίζει» πρόσωπα και, όσοι είδαν τον κυριακάτικο αγώνα, καταλαβαίνουν.

Θα επιμείνω: είναι καθ' όλα θεμιτό να θέλει ένας παίκτης, δύο ή τρεις, να γίνουν ήρωες. Ο ρόλος του προπονητή είναι να τους... κόψει το βήχα και να υποτάξει το «εγώ» τους στο «εμείς». Και ρωτώ; Τι έκανες εσύ, Φερνάντο Σάντος, για να αποτρέψεις αυτό το φαινόμενο και να αναπτυχθεί η ομάδα σωστά, προκειμένου να φτάσει σε ένα... ορθολογικό ιστορικό γκολ; Επίτρεψέ μου να σου πω:
- Αντιδρώντας σπασμωδικά αμέσως μετά το γκολ της Κόστα Ρίκα και ενώ η ομάδα έδειχνε να παίζει καλά και να αναπτύσσεται σωστά, έβγαλες από τον αγώνα τον Σάμαρη και πέρασες στη θέση του τον Μήτρογλου. Βιάστηκες, όπως απεδείχθη. Διότι αμέσως «έσπασε» ο συνδετικός κρίκος στο κέντρο μεταξύ άμυνας και επίθεσης και η ομάδα άρχισε να παίζει με «γιόμες» και μακρινές μπαλιές. Συν τοις άλλοις, όταν πια μπήκε και ο Γκέκας στη θέση του Σαλπιγγίδη, στη μικρή περιοχή της Κόστα Ρίκα επικράτησε... συνωστισμός. Κάτι τέτοιο, φυσικά, θα ήταν ευχής έργον, εάν αναπτυσσόμασταν σωστά. Αυτό ωστόσο δεν έγινε, ο Καραγκούνης φυσιολογικά κάποια στιγμή κουράστηκε, ο Μανιάτης να φτιάξει παιχνίδι δεν το είχε και δεν θα το έχει ποτέ, οπότε έμειναν από τα πλάγια ο Χριστοδουλόπουλος και ο Χολέμπας να προσπαθούν να «διεμβολίσουν» μια καλοστημένη άμυνα, στην «καρδιά» της οποίας... κουτούλαγαν τρεις Έλληνες επιθετικοί: ο Σαμαράς, ο Μήτρογλου και ο Γκέκας.