Προχθες ψήφισαν οι Βρετανοί και οι Ολλανδοί. Χθες ψήφισαν στην Ιρλανδία και την Τσεχία, σήμερα σε Λεττονία, Μάλτα και Σλοβακία· αύριο στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Στο σύνολο των 28 χωρών-μελών, 400 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα εκλέξουν 751 εκπροσώπους, οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα εκλέξουν τον νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Είναι η όγδοη τέτοια ψηφοφορία, από το 1979. Για πρώτη φορά, οι εκλογές διεξάγονται σε κλίμα αρνητικό, όπου πολλοί Ευρωπαίοι αισθάνονται ότι η Ενωση βρίσκεται σε παρακμή, ότι χάνει σε οικονομική και στρατηγική ισχύ. Την ίδια ώρα, οι συζητήσεις σε κάθε χώρα-μέλος πριν από τις εκλογές εστιάζονταν σε εσωτερικά θέματα. Πολύ συχνά, αυτά τα θέματα προκύπτουν από τη συμμετοχή της χώρας στην Ε.Ε., αλλά οι εκλογικές εκστρατείες παραμένουν καθηλωμένες στα προβλήματα της κάθε χώρας και δεν ασχολούνται με λύσεις που θα προκύψουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε όλη την Ε.Ε. φουντώνει ένα κύμα αμφισβήτησης και ανησυχίας για το πού βαδίζουμε. Τα χρόνια της κρίσης ανέδειξαν αδυναμίες στο οικοδόμημα της ενιαίας Ευρώπης. Παρουσιάστηκε η ανάγκη και η ευκαιρία να βρεθούν λύσεις με τη θέσπιση νέων μηχανισμών και θεσμών. Χάθηκε, όμως, πολύτιμος χρόνος και η ακόμη πολυτιμότερη αίσθηση ότι η Ευρώπη ήταν το σπίτι στο οποίο όλοι μπορούσαμε να νιώθουμε ασφαλείς. Οσο και αν ευθύνονταν οι Ελληνες για τα δικά τους προβλήματα, δεν ευθύνονταν μόνον αυτοί. Για το καλό όλων, έπρεπε να φανεί ότι το μεγαλοπρεπές κτίριο της Ενωσης δεν κινδύνευε επειδή ένα δωμάτιο είχε πιάσει φωτιά. Η «προσωποποίηση» της κρίσης, με δηλώσεις ότι έφταιγε μόνο η Ελλάδα, η οποία ήταν «ειδική περίπτωση», ανέστησε παλιές έχθρες και εθνικά στερεότυπα. Εσπειρε τον διχασμό.....................
Σε όλη την Ε.Ε. φουντώνει ένα κύμα αμφισβήτησης και ανησυχίας για το πού βαδίζουμε. Τα χρόνια της κρίσης ανέδειξαν αδυναμίες στο οικοδόμημα της ενιαίας Ευρώπης. Παρουσιάστηκε η ανάγκη και η ευκαιρία να βρεθούν λύσεις με τη θέσπιση νέων μηχανισμών και θεσμών. Χάθηκε, όμως, πολύτιμος χρόνος και η ακόμη πολυτιμότερη αίσθηση ότι η Ευρώπη ήταν το σπίτι στο οποίο όλοι μπορούσαμε να νιώθουμε ασφαλείς. Οσο και αν ευθύνονταν οι Ελληνες για τα δικά τους προβλήματα, δεν ευθύνονταν μόνον αυτοί. Για το καλό όλων, έπρεπε να φανεί ότι το μεγαλοπρεπές κτίριο της Ενωσης δεν κινδύνευε επειδή ένα δωμάτιο είχε πιάσει φωτιά. Η «προσωποποίηση» της κρίσης, με δηλώσεις ότι έφταιγε μόνο η Ελλάδα, η οποία ήταν «ειδική περίπτωση», ανέστησε παλιές έχθρες και εθνικά στερεότυπα. Εσπειρε τον διχασμό.....................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου