Υπάρχει μέλλον στη μετά τρόικα εποχή.

Ας δεχτούμε ότι τα μνημόνια και η τρόικα τελειώνουν και πλέον η οικονομική πολιτική της χώρας θα χαράσσεται και θα υλοποιείται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, ενώ θα δανειζόμαστε από τις αγορές. Είμαστε έτοιμοι για τη μετά τρόικα εποχή; Μπορεί να σταθεί στα πόδια της η Ελλάδα;
Κλείνουμε ήδη μια τετραετία μνημονίων, στη διάρκεια της οποίας ελήφθησαν μέτρα ύψους 65 δισ. ευρώ, με ολέθριες επιπτώσεις στα οικονομικά των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Παρά τις πολλές παράπλευρες απώλειες, ήρθε σε ισορροπία ο κρατικός προϋπολογισμός, παρουσιάζοντας πρωτογενές πλεόνασμα. Αντίθετα, το χρέος βρίσκεται στο 175% του ΑΕΠ και εξακολουθεί να αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» της δημοσιονομικής προσαρμογής. Ας θεωρήσουμε δεδομένο ότι το φθινόπωρο -όπως είπε χθες ο πρόεδρος του Eurogroup- θα αποφασιστούν μέτρα μείωσης του χρέους και θα τεθεί σε πτωτική τροχιά.
Οσον αφορά το δανεισμό από τις αγορές, η εντύπωση που δίνεται είναι ότι μας ωθούν στην έκδοση ομολόγων οι ίδιοι οι θεσμικοί του εξωτερικού. Καθημερινά στους τελευταίους μήνες, μας βομβαρδίζουν με δηλώσεις στελεχών τους για το πόσο καλό θα είναι για την Ελλάδα η έκδοση ομολόγων από τη χώρα μας, τέσσερα χρόνια μετά τον Απρίλιο του 2010.
Μην κάνουμε το λάθος και πιστέψουμε πως νοσταλγούν τα ελληνικά ομόλογα. Απλά, μια έκδοση ελληνικών ομολόγων, ας πούμε πενταετών, θα τιμολογηθεί μεταξύ 5,5% και 6% με τις προμήθειες κ.λπ. Τέτοια απόδοση και μάλιστα εγγυημένη, δύσκολα βρίσκουν αλλού.
Οι τίτλοι που θα εκδοθούν θα είναι πενταετείς, διάστημα στο οποίο η χώρα θα είναι ακόμη εξαρτημένη από το Μηχανισμό Στήριξης και θα τελεί υπό την αυστηρή εποπτεία της Κομισιόν και στην περίοδο αυτή δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει. Συνεπώς, οι θεσμικοί προσδοκούν σε μια απόδοση υψηλή και σίγουρη και γι’ αυτό ενθαρρύνουν την κυβέρνηση.
Είναι λάθος να πιστέψουμε ότι έτσι τελειώσαμε και πλέον η Ελλάδα είναι έτοιμη να δράσει στη διεθνή οικονομική σκηνή. Οπως λάθος έγινε στην προηγούμενη τετραετία, όταν παράλληλα με τα μέτρα σταθεροποίησης των δημοσιονομικών, οι τελευταίες κυβερνήσεις δεν έλαβαν αναπτυξιακά μέτρα και δεν κατήρτισαν ένα σοβαρό αναπτυξιακό πλάνο, το οποίο θα μπορούσε να είχε τεθεί σε εφαρμογή και να στηριχθεί η οικονομία στη μετά τρόικα εποχή.
Λογικό είναι το ερώτημα που τίθεται από τραπεζικούς και επιχειρηματικούς κύκλους. Σε ποιο παραγωγικό μοντέλο θα στηριχθεί στο άμεσο μέλλον η οικονομία; Στο παλαιό, που μας οδήγησε στα μνημόνια, ή σε κάτι διαφορετικό που θα εγγυάται βιώσιμη ανάπτυξη; Δυστυχώς, διαθέσιμο είναι μόνο το πρώτο.

Ψάχνουμε το μοντέλο ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ