Μήπως να χωρίσω μήπως και γλιτώσω την απόλυση

Η Σοφία ξεκίνησε να εργάζεται στο Δημόσιο με σύμβαση ορισμένου χρόνου το 1998. Το 2000 με νόμο, που αναγνώριζε ότι η κατηγορία των συμβασιούχων στην οποία ανήκε κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, μετατράπηκε σε υπάλληλος με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, έχοντας υποστεί φυσικά τις προβλεπόμενες περικοπές σε επιδόματα και μισθό. Καθώς βρέθηκε όμως στο Δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ, αποτελεί με το νέο νόμο υποψήφια για υπαγωγή σε καθεστώς διαθεσιμότητας.
Και με ένα γιο 5 ετών και τον άντρα της με επίσης πετσοκομμένο μισθό (είναι καθηγητής) το πλήγμα θα είναι μεγάλο. Όπως λέει, πολλοί συνάδελφοί της έχουν αναλογιστεί τη «λύση» του διαζυγίου, θεωρώντας ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες θα εξαιρούνταν από τη διαθεσιμότητα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Καθημερινής, η Σοφία με τον Χρήστο είχαν ξεκινήσει τις διαδικασίες έκδοσης εικονικού διαζυγίου, όταν ενημερώθηκαν μετά τις σχετικές ρυθμίσεις που εισήγαγε το πολυνομοσχέδιο, οι μονογονεϊκές οικογένειες στην ουσία δεν εξαιρούνται από τη διαθεσιμότητα.
Πάντως, στο αρμόδιο τμήμα του Πρωτοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι υπάλληλοι γράφουν υπερωρίες. «Γίνεται χαμός με τα συναινετικά διαζύγια» λένε στην «Καθημερινή». «Δεν προλαβαίνουμε να διεκπεραιώνουμε υποθέσεις». Το 2011, τα συναινετικά διαζύγια δεν ξεπερνούσαν τα 4.000, πέρυσι έφτασαν τα 4.600, ενώ φέτος, έχουν ήδη φτάσει τα 4.500.