Η κλιμάκωση της κρίσης στον ισπανικό τραπεζικό κλάδο, που έχει κυριολεκτικά «παγώσει» τις αγορές, με την προοπτική μιας πιθανής κατάρρευσης της τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, ωθεί πολλούς εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων ιθυνόντων στην δημοσιοποίηση ιδεών, σχεδίων και σκέψεων για να βρεθεί ένας τρόπος θωράκισης του τραπεζικού κλάδου της ΕΕ και αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κρίσης πανευρωπαϊκά.Υπό αυτά τα δεδομένα ο ίδιος ο Ευρωπαίος Κεντρικός Τραπεζίτης Μάριο Ντράγκι τονίζει την ανάγκη υιοθέτησης ενός «αξιόπιστου μηχανισμού ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών της ευρωζώνης και ενίσχυσης της εποπτείας», προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά προβλήματα στην Ευρώπη (δείτε εδώ).
Τις απόψεις αυτές συμμερίζεται και ο Γιόργκ Ασμουσεν, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο οποίος τονίζει ότι οι «σημαντικότερες τράπεζες στη ζώνη του ευρώ θα πρέπει να εποπτεύονται από μια υπερεθνική εποπτική αρχή και όχι μόνο από τις εθνικές αρχές». (δείτε εδώ).
Ενώ και ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι προχώρησε σε μια νέα «διαφοροποίηση» σε σχέση με την ακολουθούμενη «γερμανική συνταγή» της αυστηρής λιτότητας, διερωτώμενος κατά πόσον το βασικό επιχείρημα πάνω στο οποίο καταρτίστηκε η πολιτική των αυστηρών δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων είναι τελικώς λανθασμένο (δείτε εδώ).
Την ίδια ώρα αυτές οι εκκλήσεις, σε συνδυασμό με την δρομολογούμενη από την Κομισιόν αλλαγή της νομοθεσίας με την κατάρτιση ενός «πανευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης τραπεζών», (δείτε εδώ), έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση των Γερμανών που μπροστά στο ενδεχόμενο να αυξήσουν τη συμμετοχή τους στα ταμεία «αρωγής» των ασθενέστερων εταίρων τους, ανέσυραν από τα συρτάρια τους ακόμα και τα «ομόλογα χρυσού»!
Συγκεκριμένα, προωθούν ένα πρόγραμμα που ονομάζεται European Redemption Pact και το οποίο επί της ουσίας προβλέπει ότι οι χώρες που θα λαμβάνουν βοήθεια από τους εταίρους τους θα δίνουν ως αντάλλαγμα-εγγύηση το χρυσό τους και άλλους εθνικούς θησαυρούς τους. Μάλιστα το περί ου ο λόγος σχέδιο προβλέπει ως συνολική βοήθεια προς τις χώρες της ευρωζώνης κεφάλαια συνολικού ύψους 2,3 τρισ. ευρώ, με ανάλογα … ανταλλάγματα. (δείτε εδώ).
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ το συγκεκριμένο σχέδιο καταρτίστηκε από τους Γερμανούς σοφούς του οικονομικού επιτελείου και ουσιαστικά θεωρείται ως μια «light» εκδοχή ευρωομολόγων, η οποία θα μπορούσε να είναι συμβατή με το γερμανικό σύνταγμα. Ενδέχεται να αποτελέσει μια λύση στην κρίση, αν και το κόστος για τις χώρες της περιφέρειας δεν είναι μικρό.
Το σχέδιο χωρίζει τα χρέη των χωρών της Ευρωζώνης. Τα χρέη κάθε χώρας έως το όριο του 60% του ΑΕΠ που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας, παραμένουν κρατικά. Όμως, τα υπόλοιπα θα μεταφέρονται στο συγκεκριμένο fund και θα αναχρηματοδοτούνται μέσω της έκδοσης ομολόγων. Αν εφαρμοστεί, τότε θεωρητικά η Ιταλία θα μετέφερε στο fund χρέη 958 δισ. ευρώ, η Γερμανία 578 δισ. ευρώ, η Γαλλία 498 δισ. κτλ. Το σύνολο των χρεών που θα αναλάμβανε το fund θα ήταν 2,326 τρισ. ευρώ.
Ενώ ο βασικός όρος για να συμμετάσχει οποιαδήποτε χώρα θα είναι να δεσμεύσει περιουσιακά στοιχεία της ίσα με το 20% του χρέους της ως εγγύηση. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία θα μπορούν να είναι είτε κεφάλαια, είτε … χρυσός!
protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου