Αντ. Σαμαράς:«Όχι» στο λάθος

«Η ΝΔ θα συνεχίσει να λέει όχι στο λάθος» ξεκαθάρισε ο πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντώνης Σαμαράς αξιοποιώντας τους συνειρμούς με την αυριανή εθνική επέτειο και προανήγγειλε την περαιτέρω στάση του λέγοντας ότι «ο κύκλος αυτής της κυβέρνησης έκλεισε».

Ο κ. Σαμαράς επιτέθηκε στην κυβέρνηση υποστηρίζοντας ότι η χθεσινή απόφαση αποδεικνύει ότι η πολιτική της ήταν λανθασμένη και αδιέξοδη αν και όπως ήλθαν τα πράγματα, αυτή η απόφαση ήταν, τελικά, αναπόφευκτη.

Αναφερόμενος στην απόφαση εστίασε την κριτική του στα εξής σημεία:

-Με το κούρεμα που αποφασίστηκε το χρέος της χώρας το 2020 θα είναι όσο ήταν και το 2009, πριν μπούμε στο Μνημόνιο, δηλαδή 120% του ΑΕΠ! Αυτή η κυβέρνηση, όχι μόνο μας έφερε δύο χρόνια φορο-επιδρομών και λιτότητας, αλλά χωρίς ίχνος ντροπής τολμά και πανηγυρίζει πως, σε εννιά χρόνια από σήμερα, το 2020, θα μας έχει φτάσει… και πάλι στο 2009! Και μάλιστα υπό πολύ χειρότερες συνθήκες! Κι ενώ θα έχει εκποιηθεί μεγάλο μέρος της δημόσιας περιουσίας.

- καμιά αναφορά δεν γίνεται σε Ανάκαμψη. Άρα το λάθος παραμένει και διαιωνίζεται…

- Τώρα, ως προς το ίδιο το «κούρεμα»: η μείωση του χρέους θα είναι μικρότερη από τα 100 δισεκατομμύρια. Διότι θα υπάρχει προσαύξηση χρέους από την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ενώ δεν αναφέρεται τίποτε συγκεκριμένο για το τι θα συμβεί στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αυτό είναι πολύ κρίσιμο γιατί αφορά τις συντάξεις εκατομμυρίων Ελλήνων. Λέγεται ότι υπάρχει εγγύηση γι’ αυτές. Πώς; Και από πού;

- δεν διευκρινίζεται πως θα γίνει η βελτίωση της αξιοπιστίας των νέων ομολόγων, με τα οποία θα ανταλλαγούν τα παλιά. Και δεν είναι σαφές ακόμα σε ποιο βαθμό θα συμμετάσχουν εθελοντικά οι ιδιώτες, ώστε να μην υπάρξει «χρηματοδοτικό κενό»…

- δεν διευκρινίζεται τι θα γίνει με τη ρευστότητα, που - θα το λέω συνέχεια - είναι το νούμερο ένα πρόβλημα της Οικονομίας. Έχει στεγνώσει η αγορά.

-Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις που θα έχει στην Ευρωζώνη αυτή η απόφαση, πέρα από τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Είναι φανερό ότι το Ταμείο Χρηματο-οικονομικής Σταθερότητας, το EFSF, δεν ενισχύεται επαρκώς για να αντιμετωπίσει τις κερδοσκοπικές πιέσεις στη δευτερογενή αγορά. Ούτε εξοπλίζεται αρκετά για να εξουδετερώσει τους κινδύνους «μεταδοτικότητας» της κρίσης».