Η σχεδιαζόμενη «επιστροφή» του Βλαντίμιρ Πούτιν στο Κρεμλίνο δεν ήταν βέβαια έκπληξη για κανέναν. Ούτε μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε επιστροφή, αφού ο Πούτιν δεν έφυγε ποτέ. Στα τρισήμισι χρόνια της προεδρίας του Μεντβέντεφ, ο Πούτιν ήταν πρωθυπουργός και κινούσε τα νήματα για όλες τις σημαντικές αποφάσεις.Η προοπτική άλλων έξι - ή ίσως δώδεκα - ετών εξουσίας του Πούτιν στο ανώτατο αξίωμα έχει προκαλέσει μια προβλέψιμη έκρηξη κατακραυγής από τους πολλούς επικριτές του στη Δύση.
Στην πραγματικότητα, με δεδομένη τη βαθιά εμπλοκή του Πούτιν στη λήψη αποφάσεων τα τελευταία χρόνια, η αλλαγή θέσεων ανάμεσα στους δύο ισχυρούς άνδρες της Ρωσίας δεν πρόκειται να αλλάξει πολλά. Όσοι ήλπισαν σε ένα δραματικό άνοιγμα πολιτικής στη δεύτερη θητεία Μεντβέντεφ, αντιμετωπίζουν την δύσκολη δουλειά να εξηγήσουν γιατί δεν συνέβη ποτέ κάτι τέτοιο.
Η μεγάλη πρόκληση για τη Ρωσία στα επόμενα χρόνια - όπως αναγνωρίζουν τόσο ο Πούτιν όσο και ο Μεντβέντεφ - είναι η διαχείριση της οικονομίας της χώρας σε πολύ δύσκολες εποχές. Για να προασπίσουν τον πληθυσμό από τον πόνο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών, αύξησαν τις δημόσιες δαπάνες από το 34 ως το 39% του ΑΕΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου