Η έρευνα του Κέντρου Έρευνας Ωκεανών Χέλμχολτζ στο Κίελο της Γερμανίας ανακάλυψε ότι οι ωκεανοί του κόσμου έχουν χάσει περισσότερο από 2% της περιεκτικότητάς τους σε οξυγόνο, μεταξύ 1960 και 2010. Ωστόσο, οι απώλειες δεν κατανέμονται ομοιόμορφα σε ολόκληρο τον πλανήτη, με τον Αρκτικό Ωκεανό, ειδικότερα, να έχει υποστεί την μεγαλύτερη πτώση.
Ο κυριότερος λόγος είναι ότι τα θερμά υγρά διατηρούν το διαλυμένο αέριο λιγότερο εύκολα, αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, με την «διαστρωμάτωση» των ωκεανών να αποτελεί πλέον μείζον ζήτημα.
Κανονικά, το οξυγόνο εισέρχεται στο νερό στην επιφάνεια και αναμειγνύεται προς τα κάτω, αλλά επειδή το ζεστό νερό είναι λιγότερο πυκνό και δεν βυθίζεται τόσο γρήγορα, το πλούσιο σε οξυγόνο νερό που βρίσκεται πλησιέστερα προς την επιφάνεια καταλήγει απλά να επιπλέει.Τα κλιματικά μοντέλα έχουν προβλέψει το αποτέλεσμα αυτό εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, πρόκειται για την πρώτη μελέτη που εξετάζει εκατομμύρια μετρήσεων και αποδεικνύει ότι συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Οι ωκεανοί ήδη περιέχουν ζώνες ελάχιστου
οξυγόνου, που δεν μπορούν να υποστηρίξουν ιδιαίτερη θαλάσσια ζωή, και συνήθως καταλαμβάνουν τα μεσαία στρώματα του ωκεανού. Οι επιστήμονες φοβούνται ότι αυτή η αλλαγή στα επίπεδα του οξυγόνου μπορεί να επεκτείνει αυτές τις περιοχές, και, ενδεχομένως, να δημιουργήσει «νεκρές ζώνες» σε πιο ρηχές περιοχές, μειώνοντας σημαντικά το διαθέσιμο βιότοπο για τους θαλάσσιους οργανισμούς.Ακόμα χειρότερα, αυτές οι ωκεάνιες «νεκρές ζώνες» τείνουν να είναι περιοχές όπου ευδοκιμούν μικροοργανισμοί που παράγουν αέρια του θερμοκηπίου, όπως το υποξείδιο του αζώτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου