Μέρη στον κόσμο που θέλουν να γίνουν ανεξάρτητες χώρες

Σε διάφορες στιγμές της ιστορίας, πολιτιστικές, γλωσσικές ή πολιτικές διαφορές - ή ο συνδυασμός των παραπάνω- οδήγησε τους κατοίκους μιας περιοχής να επιδιώξουν την ανεξαρτησία τους από τη χώρα στην οποία ανήκουν. Υπάρχουν παραδείγματα πολύχρονων αγώνων.
Η επιθυμία της Καταλωνίας να αυτονομηθεί από την Ισπανία είναι γνωστή, είναι χαρακτηριστικό πως στις πινακίδες στους δρόμους της Βαρκελώνης οι επιγραφές είναι πρώτα στα καταλανικά, μετά στα αγγλικά και τελευταία στα ισπανικά. Πριν δύο χρόνια, το 2014, η Σκωτία διοργάνωσε δημοψήφισμα με ερώτημα την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ακολουθούν πέντε σημεία όπου ο χάρτης του κόσμου θα μπορούσε να αλλάξει.

Καταλωνία, Ισπανία
Ούσα ήδη μια αυτοδιοικούμενη κοινότητα, η Καταλωνία εξέλεξε πέρσι τοπικό κυβερνήτη που τάσσεται υπέρ της απόσχισης από την Ισπανία - ο οποίος μάλιστα δεσμεύτηκε πως αυτό θα γίνει εντός 18 μηνών. Ο επόμενος χρόνος θα είναι αναμφίβολα περίοδος εξελίξεων σχετικά με το κίνημα ανεξαρτητοποίησης της περιοχής.
Σκωτία, Μεγάλη Βρετανία
Τον Σεπτέμβριο του 2014 διενεργήθηκε στη Σκωτία δημοψήφισμα με το ερώτημα: «θα έπρεπε η Σκωτία να γίνει ανεξάρτητη χώρα;». Σχεδόν το 45% των πολιτών απάντησε θετικά ενώ το 55% τάχθηκε υπέρ της παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ακόμα και οι Σκωτσέζοι που ψήφισαν «όχι» στο δημοψήφισμα για οικονομικούς λόγους εξακολουθούν να νιώθουν μια μορφή πολιτισμικής ανεξαρτησίας.



Γροιλανδία, ΔανίαΌπως η Σκωτία είναι χώρα μέσα στο Ηνωμένο Βασίλειο, έτσι η Γροιλανδία είναι περιοχή της Δανίας με αυτοδιάθεση. Παρότι το νησί κατοικείται από την προϊστορική εποχή, νορβηγοί και Ισλανδοί εγκαταστάθηκαν σε αυτό περίπου το 986 π.Χ. και η Γροιλανδία έγινε δανική αποικία το 1814.
Το 2008, οι Γροιλανδοί ψήφισαν υπέρ μεγαλύτερης αυτονομίας και πλέον έχουν μόνοι τους τον έλεγχο της Δικαιοσύνης, της χρήσης μετάλλων, της αεροπλοΐας και της αστυνόμευσης. Η Δανία εξακολουθεί να ελέγχει την εξωτερική πολιτική και την άμυνα ενώ ο μικρός πληθυσμός της χώρας κάνει ακόμα πιο δύσκολο το σπάσιμο των δεσμών με τη Δανία.
Οι Γροιλανδοί εξακολουθούν να αναφέρουν το ζήτημα της πλήρους ανεξαρτησίας, επισημαίνοντας πως πάντα θα έχουν στενή σχέση με τη Δανία. Οι περισσότεροι κάτοικοι μιλούν Δανέζικα και αγγλικά, παρότι η τοπική γλώσσα των Inuit, Kalaallisut , είναι η επίσημη γλώσσα της χώρας από το 2009.


Κεμπέκ, ΚαναδάςΤο 1995 η καναδική επαρχία του Κεμπέκ βρέθηκε μόλις μερικές ψήφους μακριά από να γίνει κυρίαρχο έθνος. Παρότι το «όχι» κέρδισε τότε με ποσοστό 50,58% το Κεμπέκ παραμένει μια σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητη περιοχή, τόσο πολιτισμικά όσο και πολιτικά. Την ώρα που ο υπόλοιπος Καναδάς φιλοξενεί ξένους πολίτες από όλο τον κόσμο, το Κεμπέκ νιώθει διαφορετικό με τις γαλλικές ρίζες του.

Η έμφαση στη γαλλική γλώσσα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη: σύμφωνα με το νόμο, κάθε είδους σήμανση θα πρέπει να είναι πρώτα γραμμένη στην επίσημη γλώσσα. Στο Μόντρεαλ πάντως, τη μεγαλύτερη πόλη του Κεμπέκ, είναι εύκολη η περιήγηση και από αγγλόφωνους ενώ τα αγγλικά ακούγονται συχνά κοντά στα πολλά πανεπιστήμια της πόλης.


Ταϊβάν, ΚίναΤο Δημοκρατικό Προοδευτικό Κόμμα που κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στην Ταϊβάν ανέδειξε για ακόμα μια φορά το ζήτημα της ανεξαρτησίας του κυρίαρχου κράτους από την Κίνα. Λόγω της ευαισθησίας του πολιτικού ζητήματος πολλοί ντόπιοι δεν τοποθετούνται  αλλά ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός τους αυτοπροσδιορίζονται ως πολίτες της Ταϊβάν παρά ως Κινέζοι.
«Την περίοδο των εκλογών υπάρχουν στην Ταϊπέι συγκεντρώσεις στο δρόμο και πανό και εθνικές σημαίες παντού», περιγράφει ο Αμερικανός μετανάστης Jason Warren που ζει σήμερα εκεί. «Πολλοί ταξιτζήδες θέλουν να μιλήσουμε για την αμερικανική δύναμη, πώς πρέπει να κάνουμε περισσότερα με τη δύναμη αυτή και πώς η Ταϊβάν και οι ΗΠΑ μοιράζονται την αγάπη τους για τη δημοκρατία και τη δημόσια συζήτηση».
Πέραν της πολιτικής οι κάτοικοι της Ταϊπέι απολαμβάνουν τις επιλογές φαγητού στην πόλη, που έχει χιλιάδες εστιατόρια και κουζίνες από όλο τον κόσμο.