Άνθρωποι κουρνιάζουν σε σταθμούς, κοιμούνται σε παγκάκια ή χαρτόκουτα, βρίσκουν καταφύγιο σε νοσοκομεία, σε εκκλησίες ή βρίσκονται διάσπαρτοι στην πλατεία Ναυαρίνου και σε άλλα πάρκα γύρω από το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Εικόνες σαν κι αυτές, που μαρτυρούν ότι η έλλειψη στέγης και η φτώχεια αφορούν πλέον όλο και περισσότερους ανθρώπους, αποτελούν πλέον καθημερινότητα. Οι άστεγοι πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, καθώς πολλοί χάνουν τα σπίτια τους για οικονομικούς κυρίως λόγους, ωστόσο δεν υπάρχει ούτε μια οργανωμένη υπηρεσία για την υποστήριξη και φιλοξενία τους.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο δρόμο συνεχώς αυξάνονται, αλλά δε θυμίζουν πια τους περιθωριακούς κλοσάρ των προηγούμενων δεκαετιών, γεγονός που προκαλεί ανησυχία και επιτείνει την ανάγκη να βρεθεί άμεσα λύση. Στα τέλη του 2009, οι καταγεγραμμένοι άστεγοι έφταναν τους 250, ενώ μαζί με εκείνους που φιλοξενούνται τις νύχτες σε κλειστά καταστήματα και γραφεία ξεπερνούσαν τους 300. Πέρσι το καλοκαίρι, σύμφωνα με τα στοιχεία της τότε αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής, ο αριθμός των αστέγων είχε αυξηθεί κατά 30%- 40%.
«Το προφίλ των αστέγων είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχαμε συνηθίσει. Πρόκειται για ανθρώπους που μέχρι χτες είχαν επαρκές βιοτικό επίπεδο, το οποίο χάθηκε εν μέσω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Συνήθως είχαν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και εργάζονταν, αλλά βρέθηκαν άνεργοι από τη μια μέρα στην άλλη ή ήταν επιχειρηματίες και καταστράφηκαν. Η ταυτότητα των αστέγων καλύπτει πλέον όλες τις ηλικίες, αλλά οι περισσότεροι ανήκουν στην ομάδα 40-45 ετών, ίσως και λίγο μεγαλύτεροι. Αρκετοί βρίσκονται στα όρια της συνταξιοδότησης και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εργαστούν ξανά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου