Ελάφια και αγριογούρουνα «πολύτιμα» θηράματα λαθροκυνηγών

Σε μάστιγα έχει εξελιχθεί το παράνομο κυνήγι στις περισσότερες περιοχές της χώρας, με τα περιστατικά λαθροθηρίας να πληθαίνουν ανησυχητικά. Πίσω από κρούσματα με τεμαχισμένα ελάφια και μαζικές εισβολές σε απαγορευμένες περιοχές, λειτουργεί ένα παραβατικό κύκλωμα με σκοπό το κέρδος από το εμπόριο του κρέατος. Η «επιχείρηση» αποδεικνύεται εξαιρετικά κερδοφόρα, καθώς το ετήσιο «εισόδημα» για έναν λαθροθήρα -μονό από την πώληση 2-3 άγριων ζώων- μπορεί να φτάσει τα 20.000 ευρώ.
Τα «πολύτιμα» θηράματα είναι κυρίως ελάφια, αγριογούρουνα και υδρόβια πτηνά και οι εξορμήσεις γίνονται, κατά κανόνα, αργά τη νύχτα. Η πάταξη του «εγκλήματος» ενάντια στην άγρια ζωή δεν είναι δυνατή, αφού οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες είναι ανύπαρκτες και -μοιραία- όλη την ευθύνη επωμίζονται ιδιωτικοί θηροφύλακες που προσλαμβάνονται από τις κυνηγετικές οργανώσεις, οι οποίοι και πάλι βέβαια δεν επαρκούν για να ελέγχουν όλες τις δασικές περιοχές.
Τα «χρυσά» ελάφια θηρεύονται κυρίως στη Ροδόπη και την Πάρνηθα και πωλούνται σε εστιατόρια, ταβέρνες, χασάπικα και ιδιώτες προς 60 ευρώ το κιλό.  Το ελάφι είναι απειλούμενο είδος και το κυνήγι του απαγορεύεται. Στη Ροδόπη έχουν πλέον απομείνει ελάχιστα ελάφια -περίπου 20-30, σύμφωνα με το WWF και την «Καλλιστώ»- ενώ η θηροφυλακή κάνει λόγο για λιγότερα από 15 ζώα.
Εξίσου αποδοτικό είναι το κυνήγι του αγριογούρουνου, αφού ένα ζώο μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 200 κιλά. Η δραστηριότητα είναι έντονη στις περισσότερες ορεινές περιοχές, κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, ενώ μόνο στον νομό Ιωαννίνων υπολογίζεται ότι θηρεύονται ετησίως περί τα 1.000-2.000 αγριογούρουνα.